کد مطلب:30624
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
چگونه خداوند از اوّل وجود داشت؟
خداوند وجودي است ازلي و ابري. رمزش اين است كه موجودي بي نياز است و بدون هيچ قيد و شرطي وجود دارد. اگر موجودي معلول و نيازمند به موجود ديگري باشد، وجودش تابع آن خواهد بود و با مفقود بودن علتش به وجود نخواهد آمد.
معدوم بودن موجودي در برهه اي از زمان، نشانة نيازمندي و ممكن الوجود بودن آن است. چون خداوند واجب الوجود است و نيازمند موجودي نيست، هميشه موجود خواهد بود.
بدين ترتيب دو صفت براي خدا اثبات مي شود: يكي ازلي بودن، يعني در گذشته، سابقة عدم نداشته. ديگري ابدي بودن، يعني در آينده هيچ گاه معدوم نخواهد شد. يعني از اوّل بوده و خواهد بود.[12]
قرآن مجيد مي فرمايد: هو الأوّل و الآخر؛ او اول و آخر است.[13] امير مؤمنان (ع) فرمود: براي
اوّل بودن خداوند آغازي نيست و براي ازليت او پاياني نخواهد بود.[14] چون هستيش از درون و ذات او است، نه از بيرون؛ يعني واجب الوجود است،نه اين كه پايان گيرد يا آغازي داشته باشد. بنابراين از ازل بوده و تا ابد خواهد بود.
[12] محمد تقي مصباح يزدي، آموزش عقايد، ج 1، ص 85.
[13] حديد (57) آية 3.
[14] نهج البلاغة فيض الاسلام، ص 511، خطبة 162.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.